درود
شادزی
مهرافزون
آن شب تو بودی
و
یک آغوش تنهایی
من بودم و آغوشی لبریز از تو
نمی دانم تو خواب بودی
یا من مست بی تو بودن
ارادتمند
بنده ی کم ترین
به آبادی حسن مولاپناه خوش آمدید .
درود ، شادزی ، مهرافزون ؛ این جا آبادی شناخت است و هرکه وارد شود شناسا .
آن روزی که از دیگری جدا شدم و خودم آدم نام گرفتم ، نخستین کاری که انجام دادم شاشیدن به این جهان مجازی بود . جهانی که آغاز ، میانه و پایانش با درد است و رنج . سال هاست آدم ها می پرسند از همه چیز و همه جا ، اما فقط انگشت شمار انسانی بودند که پرسیدند از کجا آمده ایم ؟! چرا آمده ایم ؟! همه ، چرا می رویمش را می دانند .
به دنبال پاسخ این دو پرسش رفتن جگر شیر می خواهد ، زور خر ، وفای سگ و دانایی آدم . اگر کسی که دنبال این دو می رود این چهار ویژگی را به دست نیاورده باشد همان به تر که نزد لحاف دوز برود ، لحافی دو نفره سفارش بدهد تا در همان زیر همجنس بیافریند و از کارش خشنود گردد .
به دنبال پاسخ این دو پرسش رفتن جگر شیر می خواهد ، زور خر ، وفای سگ و دانایی آدم . اگر کسی که دنبال این دو می رود این چهار ویژگی را به دست نیاورده باشد همان به تر که نزد لحاف دوز برود ، لحافی دو نفره سفارش بدهد تا در همان زیر همجنس بیافریند و از کارش خشنود گردد .
دنبال کنندگان
۱
نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
طبقه بندی موضوعی
-
شناخت
(۲)
بایگانی
- ارديبهشت ۱۳۹۵(۲)
- اسفند ۱۳۹۴(۵)
محبوب ترین مطالب
نویسندگان
- حسن مولاپناه(7)
