درود
شادزی
مهرافزون
این جا ، جایگاهی است که به زودی فریادش را خواهید شنید .
در آغاز همانند نسیم است و لرزش شبنمی بر گلبرگ را دست خواهد داد . و در ادامه با گذشت روزگار اندک اندک توان می یابد تا کوهی را جابجا کند ؛ آن هم با سر پنجه انگشتان مشتی آدم که می خواهند همیاری کنند .
به امید آن روزگاران نیامده ی نزدیک .
ارادتمند
بنده ی کم ترین
حسن مولاپناه
